Coby Dekker: ‘een soort van’ Sinterklaas en Kerstvrouw in één
Avondmaaldiensten. De Gorinchem Pride. Koningsdag. De Auschwits-herdenking. Scouting. Het Wereld Natuur Fonds. Dit is slechts een greep uit de lijst van organisaties en activiteiten waarvoor Coby Dekker (62 jaar) als vrijwilliger werkt/gewerkt heeft. We ‘beperken’ het gesprek in deze rubriek tot voornamelijk de speelgoedbank.
Die heeft Coby in coronatijd samen met Maarten Venhovens opgezet. Om dit initiatief vervolgens met succes uit te bouwen tot een belangrijke voorziening in Gorinchem waar iedereen welkom is. En die graag samenwerkt met andere welzijnsorganisaties om ervoor te zorgen dat er geen kinderen buiten de boot vallen.
“Elk kind doet ertoe, is het waard en mag er zijn”
Haar eigen rugzakje zit vol met ervaringen die ertoe hebben geleid dat ze zich met hart en ziel inzet voor kinderen. Vooral degenen die zich niet gezien en niet gehoord voelen. “Elk kind doet ertoe, is het waard en mag er zijn”, stelt Coby Dekker. En ze doet er alles aan om die woorden om te zetten in daden.
Coby is niet een geboren maar wel een getogen Gorcumse. Toen ze 2 jaar was, verhuisden haar ouders van Geldermalsen naar de Haarwijk. Sindsdien woont ze in en rondom de Tiende Penninglaan. Op haar twintigste, het eerste weekeinde dat ze zelfstandig woonde, ging ze op stap en ontmoette ze Nijs, waarmee ze later in het huwelijksbootje zou stappen.
Ongeluk met dochter
“Ik werkte toen fulltime voor een groenteconservenbedrijf in Giessen, op de verkoopafdeling. Toen ik zwanger raakte, verzocht mijn afdelingschef me vriendelijk doch dringend om op een andere afdeling te gaan werken. Ik koos ervoor om dat niet te doen en beëindigde mijn zevenjarige loopbaan bij dat bedrijf. Nadat onze dochter was geboren, ben ik bij mijn moeder in haar folderverspreidingsbedrijf gaan werken. Totdat het noodlot toesloeg en mijn tweejarige dochter daar een ongeluk kreeg en daarbij 2 vingers (gedeeltelijk) verloor”, vertelt ze, nog steeds geëmotioneerd.
Inmiddels hadden Coby en Nijs ook nog een zoon gekregen. Als moeder van twee kinderen hoorde ze veel geklets aan de hekken van het schoolplein. ‘Die leerkracht doet het niet goed. En ja, dat moest toch anders. Als ik juf was, dan…’ En toen dacht Coby: ga er wat aan doen dan: “Als we nou allemaal de PABO volgen, dan kunnen we het zelf gaan vertellen hoe het moet.”
Stilzitten? Ho maar!
Dus gaat ze naar de PABO. We schrijven het jaar 2000, Coby is 37 jaar en volgt een deeltijdstudie van 5 jaar. Daarnaast maakt Coby dagelijks huishoudens schoon, draait haar eigen gezin met 2 jonge kinderen, gaat 2 keer per week naar school, heeft haar vrijwilligerswerk op zaterdag en zit op zondag achter de schoolboeken. Dus stilzitten? Nee, dat heb ik nooit gedaan. Ik heb altijd gewerkt om te zorgen dat het goed kwam. Behalve dan toen ik ziek was. Eerst vlak na de geboorte van mijn zoon. De ernstige klachten duurden 4 jaar en uiteindelijke volgden er meerdere operatie. Later (2009) heb ik ook nog borstkanker gekregen.”
Trots op haar kinderen
Na haar PABO studie is ze invalkracht geworden op basisscholen, een soort van vliegende kiep. Dat heeft ze 16 jaar gedaan. Om 5 jaar geleden een vaste baan in het onderwijs aan te nemen op de openbare basisschool Sigmond in Werkendam.
Wat voor Coby belangrijk is, is dat haar kinderen zeggen: ‘Mama, je hebt ons nooit tekort gedaan. Je was er voor ons, je stond achter al onze keuzes.’ Dat gunt ze ieder kind. Ook al hadden ze het niet breed en ook al was het niet altijd even gemakkelijk, ze hebben er met elkaar iets goed van gemaakt. Niet met dure dingen, maar met aandacht en tijd voor elkaar. Haar dochter is nu leerkracht op een school in Suriname die ze samen met haar vriendinnen heeft opgezet. Haar zoon gaat binnenkort trouwen en is boomverzorger: “Ik ben trots op mijn kinderen.”
De speelgoedbank
Zoals gezegd: Coby gunt elk kind het beste. Naast al haar vrijwilligerswerk startte ze - samen met Maarten Venhovens die in november in het spotlicht stond - in coronatijd de speelgoedbank rond Sinterklaastijd voor mensen die bij de voedselbank kwamen. Uit nood geboren, en het werd een enorm succes. Er bleek zoveel armoede te zijn, dat ze er mee door zijn gegaan en dan het hele jaar door. Inmiddels is het een ruimte van 14 meter diep aan de Gasthuisstraat 14 met meer dan 1000 cadeaus voor kinderen. Het speelgoed komt uit alle hoeken van de samenleving en het land hun kant op. Ze hebben barbies, spelletjes, puzzels, Lego, Playmobiel. En ook bonnen voor de snackbar of het zwembad en de wat luxere verzorgingsproducten voor de jeugd. Te veel om op te noemen eigenlijk.
Coby: “Ouders mogen 3 cadeautjes per jarig kind komen uitzoeken en ook een nieuw genaaid kledingstuk bestellen. En voor de feestdagen mogen ze wat komen uitzoeken; of dat nou een Nederlandse of een Islamitische feestdag is, Sinterklaas of Ramadan.”
Beter samenwerken
Door dit werk hoort ze veel schrijnende verhalen. Ze zegt: “Je probeert de kinderen te helpen, maar natuurlijk ook de ouders. Ik hamer er op dat ze zelf moeten inzien dat er hulp nodig is en dat ze dat aangeven. Dan kunnen wij adviseren waar ze het beste terechtkunnen. Ik ben een groot voorstander van samenwerken. En ik denk dat dat nog veel beter kan. Door met elkaar in gesprek te gaan om ervoor te zorgen dat er geen kinderen buiten de boot vallen. Daarvoor is een sluitend netwerk nodig waarin wij allemaal de handen ineenslaan.”
Tot slot roept Coby op: “Laten we als mensen wat aardiger voor elkaar zijn en niet meteen een oordeel hebben over iemand anders. Je kunt immers niet in de rugzak van die ander kijken. Zet negativiteit om in het er met elkaar de schouders onder zetten en ervoor zorgen dat iedereen gelijke kansen krijgt.”
Dat is een hele mooie boodschap om mee af te sluiten. Een soort van kerstgedachte in deze decembermaand, uit de mond van een soort van Sinterklaas en Kerstvrouw in één.
Meer informatie
Wil je meer weten over de speelgoedbank en over de mogelijkheden om samen te werken? Neem eens een kijkje op de website van de speelgoedbank en/of neem contact op met Coby via info@speelgoedbankgorinchem.nl of bel haar op 06 4158 7248.
gepubliceerd op 2 december 2024